Bio-veld
Het vitalveld van een lichaam - uniek als zijn vingerafdruk
Volgens huidig onderzoek beschikt het lichaam over een biofysisch meetbaar veld dat (onder andere) samenwerkt met verschillende omgevingsinvloeden die zowel negatieve als positieve effecten kunnen hebben.
De Vitalfeld vat alle (elektromagnetische) energieën samen die van nature in het lichaam aanwezig zijn.
Om preciezer te zijn: Alle elektrische, magnetische en elektromagnetische velden die een organisme omringen en binnendringen, worden gezamenlijk aangeduid als het Vitalfeld. Het staat in constante interactie met alle fysiologische processen van het lichaam en zijn omgeving. Alles in het lichaam is met elkaar verbonden via het Vitalfeld.
Dat betekent dat het niet alleen voortdurend in beweging is, maar ook heel individueel.
Het Vitalfeld wordt slechts gedeeltelijk erkend of onderzocht door de universitaire geneeskunde. Naar onze mening is het van doorslaggevend belang voor de besturing van alle levensprocessen, heeft het invloed op alle functies en processen van het lichaam en kan het daarom niet alleen waardevolle informatie verschaffen, maar ook positief worden beïnvloed.
Onze methoden zijn nieuw. Alle informatie over de effectiviteit van de VitalfeldTechnologie is gebaseerd op onze eigen observaties, onderzoeken en studies gedurende vele jaren, evenals op de praktische ervaring en rapporten van gebruikers. Omdat de universitaire geneeskunde tot op heden geen onderwerp van haar basisonderzoek heeft gemaakt van informatie- en energiegeneeskunde, herkent ze onze methoden niet, hoewel ze waarschijnlijk de geneeskunde van de toekomst zijn.
Onder de duizenden artsen, therapeuten en andere erkende gebruikers wordt het erkend als een bewezen methode en het wordt miljoenen keren gebruikt.
DE CEL - DE NATUURLIJKE TRANSPONDER
De cel vormt de kleinste compacte eenheid binnen het organisme, waarbij elke cel alle stofwisselingsprocessen, zoals ademhaling, voortplanting, aan- en afvoer van voedingsstoffen, net zo perfect beheerst als het lichaam zelf. Ziekten zijn voelbaar tot op het niveau van de cellen, die kunnen lijden aan een tekort aan voedingsstoffen, degeneratieve processen of oxidatieve stress. Het verklaarde doel van de Vitalfeld Technologie is het meten, registreren en positief beïnvloeden van de huidige tekortkomingen en energetische blokkades in het lichaam tot op celniveau. De behandeling van en de communicatie met de cel vindt plaats via ultrazwakke elektrische en elektromagnetische impulsen. De gezonde cel vormt de basis van een gezond organisme!
Biofysica versus biochemie
Biochemie is de wetenschap van de chemische processen in levende organismen. De chemische reacties die samenhangen met een biologisch fenomeen worden onderzocht tot op het niveau van de individuele atomen in de moleculen. Door de verschijnselen op dit kleinst mogelijke niveau te begrijpen, wordt een volledig begrip van de processen van het leven op een hoger niveau, bijvoorbeeld de cellen, organen of zelfs hele organismen, verwacht. Biochemie heeft min of meer een monopoliepositie verworven in biologisch en medisch onderzoek via de farmacie die daaruit is ontstaan. Bij het grote publiek heerst het idee dat biochemie het wetenschappelijke fundamentele onderzoek is om het leven te begrijpen en dat de farmacie de daarmee verkregen resultaten vertaalt naar de medische praktijk. In de cellen van levende organismen vindt in feite een grote verscheidenheid aan chemische - d.w.z. biochemische - reacties plaats, bijvoorbeeld de volledige spijsvertering. In het begin werd de cel in wezen beschouwd als een zak gevuld met water waarin de opgeloste stoffen de vereiste reacties uitvoerden. De reagerende partners zouden elkaar dan ontmoeten vanwege de temperatuurgerelateerde willekeurige thermische beweging. Het proces van dit soort beweging staat ook bekend als diffusie; de ontmoeting van de juiste reactiepartners is hier toevallig. Onderzoek heeft de laatste decennia steeds meer aangetoond dat dit beeld over het geheel genomen onjuist is. In veel gevallen zijn de handelingen binnen de cel veel doelgerichter dan je van diffusie alleen zou verwachten. Voorbeelden zijn het doorgeven van elektronen via de complexen van de ademhalingsketen in de mitochondriën of de functie van de zogenaamde motorproteïnen die specifieke bewegingspatronen precies herhalen in een hoge klokfrequentie en daardoor eerder op technische motoren lijken dan op chemische moleculen. Natuurlijk vindt er ook nog steeds diffusie plaats. Vanwege fysisch-chemische principes is het niet te vermijden en heeft het ook zijn functie, maar het is niet primair doorslaggevend voor het voortbestaan van de cel. Het wordt steeds duidelijker dat er in de cellen veel meer coördinatie en samenwerking plaatsvindt dan alleen door diffusie verklaard zou kunnen worden. Al tientallen jaren geleden schreef de vermaarde Prof. Lehninger het volgende in zijn handboek biochemie: We zijn nog lang niet in staat om te verklaren waarom chymotrypsine een katalysator is die meer dan 1.000.000.000 keer effectiever is dan ooit bewezen zou kunnen worden in een organisch model. En ongeveer tien jaar geleden publiceerde de Universiteit van Amsterdam het volgende op haar website: Hoewel we al veel weten over genen en eiwitten, is de volgende vraag nog steeds volledig open: Hoe werken genen, eiwitten en andere moleculen samen om de cel te laten functioneren? Het antwoord kan niet worden gevonden in de kennis van de individuele componenten. Integendeel, cellulaire knowhow ontstaat alleen door de samenwerking van vele componenten. Welk mechanisme zou nu zo'n samenwerking mogelijk kunnen maken? De beste kandidaat hiervoor lijkt het elektromagnetische veld. Ten eerste weten we uit onze huidige technologische ontwikkelingen dat gigantische datavolumes snel kunnen worden overgedragen door infinitesimale elektromagnetische signalen (glasvezelkabels, WLAN, Bluetooth, etc.). Misschien maakt de natuur in onze cellen op een nog efficiëntere manier gebruik van dit potentieel van elektromagnetische golven. Ten tweede weten we dat elektromagnetische golven in de biologie geen fantasie zijn; integendeel, de bekende hersengolven zijn elektromagnetische golven. Ondanks het feit dat we hebben geleerd ze te interpreteren, weten we nog steeds niet precies hoe ze ontstaan en wat hun functie is. Wel is duidelijk dat grotere celgebieden in de hersenen samenwerken en coördineren met behulp van de elektromagnetische hersengolven. Deze feiten en ontwikkelingen resulteerden in een toenemende heroriëntatie van celonderzoek van biochemie naar biofysica. Wereldwijd houden veel onderzoeksteams zich bezig met bijvoorbeeld de interactie tussen elektromagnetische velden en cellen of hele organismen. In de VS is in 2010 door het National Cancer Institute een initiatief gestart om de fysieke aspecten in kankeronderzoek grondiger te onderzoeken. Hiervoor worden momenteel onderzoeksteams gesubsidieerd die zich juist op deze aspecten richten in twaalf centra (zogenaamde Physical Sciences-Oncology Centers). Als gevolg van deze ontwikkelingen is het niet meer dan logisch dat er nieuwe concepten als VitalfeldTechnologie en hun behandelvormen ontstaan die zich richten op een biofysische benadering. Vanuit wetenschappelijk oogpunt zijn dergelijke concepten minstens even valide als de conventionele biochemische concepten.